ที่ แผ่นนำโลหะผสม เป็นวัสดุโลหะผสมที่ทำจากสารประกอบแข็งของโลหะทนไฟและการเชื่อมโลหะด้วยโลหะวิทยาแบบผง โลหะผสมนี้มีคุณสมบัติที่ดีเยี่ยมหลายอย่าง เช่น ความแข็งสูง ทนต่อการสึกหรอได้ดี ความแข็งแรงและความเหนียวที่ดี ทนความร้อนและการกัดกร่อนได้ดี โดยเฉพาะอย่างยิ่งความแข็งสูงและทนต่อการสึกหรอ ซึ่งโดยพื้นฐานแล้วยังคงไม่เปลี่ยนแปลงแม้ที่อุณหภูมิ 500°C

แผ่นนำโลหะผสมถูกนำมาใช้กันอย่างแพร่หลายเป็นวัสดุเครื่องมือ เช่น เครื่องมือกลึง หัวกัด เครื่องไส สว่าน หัวคว้าน ฯลฯ สำหรับการตัดเหล็กหล่อ โลหะที่ไม่ใช่เหล็ก พลาสติก เส้นใยเคมี กราไฟท์ แก้ว หิน และเหล็กธรรมดา และยังใช้สำหรับตัดเหล็กทนไฟและสแตนเลสอีกด้วย , เหล็กกล้าแมงกานีสสูง ฯลฯ เหล็กกล้าเครื่องมือ และวัสดุที่แปรรูปยากอื่นๆ ปัจจุบันความแข็งของแผ่นนำโลหะผสมมีค่ามากกว่าเหล็กกล้าคาร์บอนหลายร้อยเท่า สาเหตุหลักคือแผ่นนำโลหะผสมประกอบด้วยองค์ประกอบโลหะตั้งแต่สององค์ประกอบขึ้นไป (หรือองค์ประกอบโลหะและอโลหะ) ซึ่งมีลักษณะเป็นโลหะ เหล็กเป็นโลหะผสมที่ประกอบด้วยเหล็กและคาร์บอน การใช้ทองสัมฤทธิ์โบราณ (โลหะผสมของทองแดงและดีบุก) สามารถสืบย้อนไปถึงช่วงแรกๆ ของการใช้โลหะผสม โครงสร้างของแผ่นนำโลหะผสมนั้นซับซ้อนกว่าโลหะบริสุทธิ์มาก ตามปฏิสัมพันธ์ระหว่างองค์ประกอบที่เป็นส่วนประกอบในโลหะผสม โดยทั่วไปโลหะผสมสามารถแบ่งออกเป็นสามประเภทโครงสร้าง: สารละลายของแข็งของโลหะที่เกิดจากการละลายร่วมกัน ปฏิกิริยาเคมีเกิดเป็นสารประกอบโลหะ ไม่ก่อให้เกิดส่วนผสมทางกลทางเคมี

ในส่วนผสมทางกล ส่วนประกอบทั้งสองของโลหะผสมไม่สามารถละลายซึ่งกันและกันหรือทำปฏิกิริยากันจนเกิดเป็นสารประกอบแข็งได้ และในส่วนผสมทางกล แต่ละเฟสยังคงรักษาโครงตาข่ายและคุณสมบัติดั้งเดิมไว้ คุณสมบัติของส่วนผสมทางกลอยู่ระหว่างคุณสมบัติของเฟสที่เป็นส่วนประกอบ แผ่นนำโลหะผสมส่วนใหญ่ในอุตสาหกรรมประกอบด้วยส่วนผสมของเหล็ก เหล็กหล่อ และโลหะผสมอลูมิเนียม